Meerkoet

Meerkoet in:
C. Nozeman, M. Houttuyn, C. Sepp, J.C. Sepp:
Nederlandsche vogelen volgens hunne huishouding, aert en eigenschappen beschreeven
KOD 041 G 01

Fulica, of Koet, Meyrkoet

Waar water is daar vind je de meerkoet, of zoals Nozeman het zegt:
"Overal in ons land, daer plassen, poelen, molenboezems, en vlieten zyn, treft men Meyrkoeten aen, meermaelen by winterdag zoowel als in den zomer. 'T zyn vogels die niet zeer geschikt schynen tot het afleggen van groote reizen, en zy vliegen in hunne verblyfplaetsen, meestal, van de eene plek naer de andere, half flodderende over de oppervlakte van het water." Over dit laatste aspect denkt men tegenwoordig anders, zoals op de site van de Vogelbescherming te lezen is:
"Meerkoeten die in Nederland broeden, brengen de winter meestal ook in Nederland door. Vogels uit noordelijker streken ontpoppen zich meer als trekvogels en reizen heen en weer naar Midden- en Zuid-Europa om te overwinteren."

De Etymologiebank geeft de volgende uitleg over de herkomst van het woord Meerkoet. 'Meer' verwijst naar het biotoop van deze watervogel. 'Koet', afgeleid van 'koeteren' (onduidelijk praten), zou verwijzen naar het geluid dat de vogel maakt. Zoals op genoemde site te lezen is zijn daarnaast vele andere namen in omloop. De wetenschappelijk naam, Fulica atra, betekent witvlek.

Nozeman vindt het nuttige vogels:
"Voor menschelyk gebruik zyn zy geen' onnutte vogels. Sommigen onzer Veenlieden en anderen maeken 'er eene lekkerny van. Zy villen ze, en eeten ze gestoofd, of gebraeden gelyk Eendenbout. Ook zyn de Meyrkoeten-Eijeren inderdaed zoo goed als Eenden-Eijeren."
En ze hebben een weersvoorspelende gave:
"Onze Veenlieden hebben eene door ondervinding bekrachtigde waerneeming, dat het blaezend geschreeuw dezer vogelen, in den ochtenstond, ruuw weder, of koude voorspelt."
Opletten dus de volgende keer dat u een meerkoetje hoort roepen.

Vindplaats: KOD 041G 01