Het boek ‘La Place Dor’ is een kunstproject over schoonheid. Ruim 30 (oud-)inwoners
van Budel worden geportretteerd in woord en
beeld. De inwoners vertellen hun verhaal dat vaak verbonden was met de oude zinkfabriek. Angeline van de Wal (1976) schilderde hun portret.
De plaatselijke zinkfabriek (Budelco) loopt als een rode draad door het
boek. Het is geen opsomming van historische feiten geworden, maar meer een zoektocht naar
de schoonheid van deze nog authentieke fabrieksnederzetting. De Budelse zinkfabriek is omstreeks
1892 gesticht door Lucien en Emile Dor en François Sepulchre. Dat gebeurde onder de naam: Société Anonyme
des Zincs de la Campine of, in het Nederlands: Kempensche Zinkmaatschappij
(KZM). Sinds 2007 is het grootste gedeelte van de zinkfabriek een onderdeel van
Nyrstar.
Budel-Dorplein stond jarenlang in het teken van de
zinkfabriek, die nog steeds opvallend aanwezig is. De fabriek werd in een
verlaten gebied gebouwd. Al snel kwamen er plannen voor het bouwen van een
fabrieksdorp bij de fabriek. Het dorp heette vanaf 1893 'Place Dor' naar de gebroeders
Dor en kreeg op 5 september 1893 van gemeentewege de naam: 'Dorplein'.
Er zijn huizen gebouwd voor leidinggevenden, ingenieurs en arbeiders, die oorspronkelijk allemaal in het Frans werden aangeduid. Niet ver van de fabriek staat het gebouw waar Franse
nonnen zorgden voor de arbeiders die zonder gezin in Budel-Dorplein aankwamen.
Aan de rand van het dorp wordt gewerkt aan de restauratie van de kleine
gevangenis die bij de fabriek hoorde.
Meer plaatselijke geschiedenissen kunt u vinden in de rubriek Y.
Vindplaats: BRA Y3
WAL 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten